Munnharpe
Multi tool use
Munnharper av ulike storleikar.
Munnharpe er eit av verdis eldste musikkinstrument, og er utbreidd i store delar av verda.
Munnharpa er ein idiofon som er sett saman av ei fleksibel tunge av metall eller bambus som er festa til ei ramme. Musikaren held instrumentet slik at den fleksible tunga er i munnopninga, ramma vert ofte støtta mot tennene. Slik kan ein bruka munnhòla som resonansrom. Metall- eller bambustunga vert knept med ein finger for å få fram tonen. Denne kan ikkje varierast, men med å forma munnen på ulike måtar kan musikaren derimot framheva visse overtonar og dermed spela melodiar. Instrumentet har vore bruka både til danseslåttar og visetonar.
Noreg har tradisjonar for spel på munnharpe som strekkjer seg langt attende i tid. Tradisjonen har halde seg lengst i Setesdal, men i Hallingdal og Valdres au har instrumentet vore mykje i bruk. Kjende utøvarar på munnharpe i Noreg er Ånon Egeland, Svein Westad og Anders Røine.
Tusenårsmonumentet i Valle kommune i Setesdal er forma som ei munnharpe, «verdis største munnharpe»[1].
Bakgrunnsstoff |
- Digitalt Museum: Munnharpe.
Fotnoter |
↑ Fotografi i artikkelen Valle kommune på lokalhistoriewiki
Denne folkemusikkartikkelen er ei
spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å
utvide han.
pH5jJj5IvaYqsngF t1O1s5sToXGegCB LBf
Popular posts from this blog
For det lutherske bispedømet, sjå Nidaros bispedøme. Nidaros erkebispedøme var eit katolsk erkebispedøme med sete i Nidaros. Det vart oppretta av kong Olav Kyrre mellom 1070 og 1080 som bispedøme. Bispedømet vart opphøgd til erkebispedøme i 1153. Erkebispedømet vart innstifta av pave Anastasius IV i 1154, og var i funksjon fram til reformasjonen i 1537. Erkebiskopen sitt hovudsete var Erkebispegarden, rett ved domkyrkja Nidarosdomen. Frå 1152 til 1154 var Nicholas Breakspear i Skandinavia som paveleg utsending, og organiserte opprettinga av erkesetet. Innhaldsliste 1 Utbreiing og jurisdiksjon 2 Overhyrdar 2.1 Lydbiskopar 3 Biskopar 3.1 Biskopar 3.2 Erkebiskopar Utbreiing og jurisdiksjon | Kart over den nordiske kyrkjeprovinsen (1153-1387) Erkebispedømet omfatta i tillegg til Noreg øyane i vest i Noregsveldet. Nidaros var eit metropolitanerkebispedøme med fylgjande underliggjande bispedøme suffraganar: Bj...
Do VLANs within a subnet need to have their own subnet for router on a stick?
What are the differences between the usage of 'it' and 'they'?
Dragon forelimb placement
How do we improve the relationship with a client software team that performs poorly and is becoming less collaborative?
What typically incentivizes a professor to change jobs to a lower ranking university?
How to write a macro that is braces sensitive?
Modeling an IPv4 Address
Writing rule stating superpower from different root cause is bad writing
Can I ask the recruiters in my resume to put the reason why I am rejected?
Approximately how much travel t...
Tettstaden Birsay på Orknøyane. Ruinane av jarleplasset om lag midt i biletet. (Fotografi frå 2012) Utsikt mot Birsay og Brough of Brisay (fotografi frå 2009) Birsay er ein tettstad i eit sokn (parish) med same namn, nordvest på øya Mainland [Note 1] på Orknøyane, om lag 31 km frå Kirkwall. Staden er omtala fleire stader i Orknøyingasoga [1] , der han er kalla «Byrgesherad» (norrønt: Birgisherað ). Namnet skriv seg truleg frå elvenamnet Birgisá [2] . Innhaldsliste 1 Den gamle hovudstaden 2 Bispesetet 3 Jarlepalasset 4 Kjelder og utfyllande opplysningar 4.1 Notar 4.2 Fotnotar 4.3 Bakgrunnsstoff Den gamle hovudstaden | Hovudartikkelen for dette emnet er Torfinn Sigurdsson . Soknet er i dag i hovudsak ei jordbrukskommune men er mest kjend for dei mange kulturminna i området. Tettstaden Birsay blir gjerne omtala som «den gamle hovudstaden på Orknøyane» [3] , og ein viser d...
Denne folkemusikkartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han. 
