Jon Arne Corell (fødd 5. februar 1947) er ein norsk visesongar, komponist og forfattar som blant anna var ein sentral skikkelse i den politiske engasjerte visesongrørsla i Noreg på 1970-talet.
Corell var blant dei første i Noreg som song politiske viser då han opptredde i Viseklubben Dolphins. Her song han songar av Stig Dagerman og Fred Åkerström, og byrja å skriva musikk til dikt av Rudolf Nilsen. Jon Arne Corell samarbeidde tidleg med PS-gruppa, beståande av Erik Hauglund, Øyvind Jensen, Arvid Esperø, og Steinar Ofsdal, og saman med desse turnerte han ein del rundt i Noreg.
Corell er kanskje mest kjent for tolkinga si og tonesetjing av diktaren Rudolf Nilsen, først og fremst med plateprosjektet På stengrunn. Dette vart ført vidare seinare i utgjevinga På gjensyn, som òg inneheld originalopptak av Ella Hval. Plata Endå ein vår – tilby ein song vart nominert til Spellemannprisen 1975 i klassa viseplate.
Corell har sidan arbeidet som forlagsredaktør og produksjonssjef i Aschehoug forlag. Han er far til historikaren Synne Corell.
Innhaldsliste
1Diskografi
2Bøker
3Kjelder
4Bakgrunnsstoff
Diskografi |
Kampen fortsetter (1972) med PS-gruppa
På stengrunn (1973, med Kari Svendsen, Lillebjørn Nilsen, Lars Klevstrand m.fl.)
Enda en vår – tilby en sang (1975)
Trollflir (1978), sanger til dikt av Johanna Schwarz og Asbjørn Elden
Siden sist (2001)
På gjensyn – Nye sanger til dikt av Rudolf Nilsen (2007)
Bøker |
Data i sporet, kriminalroman Oslo 1985.
Datasmuglerne, kriminalroman Oslo 1989
Kjelder |
Denne artikkelen bygger på «Jon Arne Corell» frå Wikipedia på bokmål, den 7. februar 2016.
For det lutherske bispedømet, sjå Nidaros bispedøme. Nidaros erkebispedøme var eit katolsk erkebispedøme med sete i Nidaros. Det vart oppretta av kong Olav Kyrre mellom 1070 og 1080 som bispedøme. Bispedømet vart opphøgd til erkebispedøme i 1153. Erkebispedømet vart innstifta av pave Anastasius IV i 1154, og var i funksjon fram til reformasjonen i 1537. Erkebiskopen sitt hovudsete var Erkebispegarden, rett ved domkyrkja Nidarosdomen. Frå 1152 til 1154 var Nicholas Breakspear i Skandinavia som paveleg utsending, og organiserte opprettinga av erkesetet. Innhaldsliste 1 Utbreiing og jurisdiksjon 2 Overhyrdar 2.1 Lydbiskopar 3 Biskopar 3.1 Biskopar 3.2 Erkebiskopar Utbreiing og jurisdiksjon | Kart over den nordiske kyrkjeprovinsen (1153-1387) Erkebispedømet omfatta i tillegg til Noreg øyane i vest i Noregsveldet. Nidaros var eit metropolitanerkebispedøme med fylgjande underliggjande bispedøme suffraganar: Bj...
Do VLANs within a subnet need to have their own subnet for router on a stick?
What are the differences between the usage of 'it' and 'they'?
Dragon forelimb placement
How do we improve the relationship with a client software team that performs poorly and is becoming less collaborative?
What typically incentivizes a professor to change jobs to a lower ranking university?
How to write a macro that is braces sensitive?
Modeling an IPv4 Address
Writing rule stating superpower from different root cause is bad writing
Can I ask the recruiters in my resume to put the reason why I am rejected?
Approximately how much travel t...
Tettstaden Birsay på Orknøyane. Ruinane av jarleplasset om lag midt i biletet. (Fotografi frå 2012) Utsikt mot Birsay og Brough of Brisay (fotografi frå 2009) Birsay er ein tettstad i eit sokn (parish) med same namn, nordvest på øya Mainland [Note 1] på Orknøyane, om lag 31 km frå Kirkwall. Staden er omtala fleire stader i Orknøyingasoga [1] , der han er kalla «Byrgesherad» (norrønt: Birgisherað ). Namnet skriv seg truleg frå elvenamnet Birgisá [2] . Innhaldsliste 1 Den gamle hovudstaden 2 Bispesetet 3 Jarlepalasset 4 Kjelder og utfyllande opplysningar 4.1 Notar 4.2 Fotnotar 4.3 Bakgrunnsstoff Den gamle hovudstaden | Hovudartikkelen for dette emnet er Torfinn Sigurdsson . Soknet er i dag i hovudsak ei jordbrukskommune men er mest kjend for dei mange kulturminna i området. Tettstaden Birsay blir gjerne omtala som «den gamle hovudstaden på Orknøyane» [3] , og ein viser d...
