Lars Klevstrand (fødd 30. september 1949 i Drammen) er ein norsk visesongar og komponist. Klevstrand er utdanna ved Noregs musikkhøgskule, og har vore ein viktig profil i norsk visemiljø sidan 1960-talet. Saman med Hege Tunaal og Ålesund Kammerensemble mottok han Spellemannprisen 1983 i klassa visesong for dobbelalbumet Hartvig Kirans viser – Historia om Ola Skutvik & Mariann. I 1987 fekk han Gammleng-prisen i klassa visa og i 1991 fekk han Prøysenprisen. Han har òg arbeidd mykje med kabaret og revy. Klevstrand har vore medlem av gruppene Ballade! og Gatesangerne.
Innhaldsliste
1Utgjevingar
2Sjå òg
3Kjelder
4Bakgrunnsstoff
Utgjevingar |
1968: Vi skal ikkje sova
1969: Dobbeltportrett – med Hege Tunaal
1972: Til dere
1973: På stengrunn – med Lillebjørn Nilsen, Steinar Ofsdal, Kari Svendsen, Jon Arne Corell med fleire
1974: Twostep og blå ballader
1975: Live (2lp)
1976: Riv ned gjerdene – med Guttorm Guttormsen
1977: Ballade! På turné – med Ballade!
1978: Høysang – med Guttorm Guttormsen kvintett
1979: To i spann – med Steinar Ofsdal
1981: Frie hender
1982: Canto General - med Arja Saijonmaa
1983: Visions
1983: Ola Skutvik og Mariann
1985: Glassberget
1987: Her
1989: I fløyterens hjerte
1991: Så lenge hjärtat kan slå
1995: Å, dette hjartet
1996: Sang for vinden
2001: Vinternatt
2001: Himlajord
2004: Nomadesongar
2006: Sundslegen, herja og naken
Sjå òg |
Den norske visebølgja
Kjelder |
Denne artikkelen bygger på «Lars Klevstrand» frå Wikipedia på bokmål, den 5. februar 2016.
For det lutherske bispedømet, sjå Nidaros bispedøme. Nidaros erkebispedøme var eit katolsk erkebispedøme med sete i Nidaros. Det vart oppretta av kong Olav Kyrre mellom 1070 og 1080 som bispedøme. Bispedømet vart opphøgd til erkebispedøme i 1153. Erkebispedømet vart innstifta av pave Anastasius IV i 1154, og var i funksjon fram til reformasjonen i 1537. Erkebiskopen sitt hovudsete var Erkebispegarden, rett ved domkyrkja Nidarosdomen. Frå 1152 til 1154 var Nicholas Breakspear i Skandinavia som paveleg utsending, og organiserte opprettinga av erkesetet. Innhaldsliste 1 Utbreiing og jurisdiksjon 2 Overhyrdar 2.1 Lydbiskopar 3 Biskopar 3.1 Biskopar 3.2 Erkebiskopar Utbreiing og jurisdiksjon | Kart over den nordiske kyrkjeprovinsen (1153-1387) Erkebispedømet omfatta i tillegg til Noreg øyane i vest i Noregsveldet. Nidaros var eit metropolitanerkebispedøme med fylgjande underliggjande bispedøme suffraganar: Bj...
Do VLANs within a subnet need to have their own subnet for router on a stick?
What are the differences between the usage of 'it' and 'they'?
Dragon forelimb placement
How do we improve the relationship with a client software team that performs poorly and is becoming less collaborative?
What typically incentivizes a professor to change jobs to a lower ranking university?
How to write a macro that is braces sensitive?
Modeling an IPv4 Address
Writing rule stating superpower from different root cause is bad writing
Can I ask the recruiters in my resume to put the reason why I am rejected?
Approximately how much travel t...
Tettstaden Birsay på Orknøyane. Ruinane av jarleplasset om lag midt i biletet. (Fotografi frå 2012) Utsikt mot Birsay og Brough of Brisay (fotografi frå 2009) Birsay er ein tettstad i eit sokn (parish) med same namn, nordvest på øya Mainland [Note 1] på Orknøyane, om lag 31 km frå Kirkwall. Staden er omtala fleire stader i Orknøyingasoga [1] , der han er kalla «Byrgesherad» (norrønt: Birgisherað ). Namnet skriv seg truleg frå elvenamnet Birgisá [2] . Innhaldsliste 1 Den gamle hovudstaden 2 Bispesetet 3 Jarlepalasset 4 Kjelder og utfyllande opplysningar 4.1 Notar 4.2 Fotnotar 4.3 Bakgrunnsstoff Den gamle hovudstaden | Hovudartikkelen for dette emnet er Torfinn Sigurdsson . Soknet er i dag i hovudsak ei jordbrukskommune men er mest kjend for dei mange kulturminna i området. Tettstaden Birsay blir gjerne omtala som «den gamle hovudstaden på Orknøyane» [3] , og ein viser d...
