Seljefløyte
Multi tool use| Seljefløyte |
|
| Klassifisering | fløyte |
|---|
Seljefløyte er eit norsk folkemusikkinstrument, laga av seljebork. Seljefløyta har ikkje fingerhòl, men blåsast både som ope og lukka røyr, då den opne enden av fløyta kan lukkast med ein finger. Seljefløyta har vore ganske utbreidd i Noreg, og synest å ha spela ei viktig rolle i norsk folkemusikk.
Seljefløyta er frå 40 til 80 centimeter lang, og blåseprinsippet er det same som for [blokkfløyta], men den vert halden sida som ei tverrfløyte, og ein bles inn i eit hòl på sida av fløyta. I enden av fløyta er det sett inn ein liten trepropp med ein kanal som leiar luftstraumen fram til kjernespalta der tonen blir danna. Fløyta kan berre lagast om våren når sevja stig opp i selja og gjer det mogleg å løyse borken frå greina. Da seljefløyta heller ikkje kan halde seg lenger enn ei veke eller to (ved å leggje den i vatn), kan ein ikkje bruke den meir enn høgst eit par månadar i året. Moderne seljefløyter blir derfor laga av kunststoff.
Denne artikkelen er omsett frå Wikipedia (bokmål).
Bakgrunnsstoff |
Slik lagar du seljefløyte, Nrk.no, 6/6-2013.
Litteratur |
- Grinde, Nils (1993): Norsk musikkhistorie. Hovedlinjer i norsk musikkliv gjennom 1000 år (sidene 67-69), ISBN 82-91379-00-9
wT5iDby0ynXJ,z
Popular posts from this blog
For det lutherske bispedømet, sjå Nidaros bispedøme. Nidaros erkebispedøme var eit katolsk erkebispedøme med sete i Nidaros. Det vart oppretta av kong Olav Kyrre mellom 1070 og 1080 som bispedøme. Bispedømet vart opphøgd til erkebispedøme i 1153. Erkebispedømet vart innstifta av pave Anastasius IV i 1154, og var i funksjon fram til reformasjonen i 1537. Erkebiskopen sitt hovudsete var Erkebispegarden, rett ved domkyrkja Nidarosdomen. Frå 1152 til 1154 var Nicholas Breakspear i Skandinavia som paveleg utsending, og organiserte opprettinga av erkesetet. Innhaldsliste 1 Utbreiing og jurisdiksjon 2 Overhyrdar 2.1 Lydbiskopar 3 Biskopar 3.1 Biskopar 3.2 Erkebiskopar Utbreiing og jurisdiksjon | Kart over den nordiske kyrkjeprovinsen (1153-1387) Erkebispedømet omfatta i tillegg til Noreg øyane i vest i Noregsveldet. Nidaros var eit metropolitanerkebispedøme med fylgjande underliggjande bispedøme suffraganar: Bj...
Do VLANs within a subnet need to have their own subnet for router on a stick?
What are the differences between the usage of 'it' and 'they'?
Dragon forelimb placement
How do we improve the relationship with a client software team that performs poorly and is becoming less collaborative?
What typically incentivizes a professor to change jobs to a lower ranking university?
How to write a macro that is braces sensitive?
Modeling an IPv4 Address
Writing rule stating superpower from different root cause is bad writing
Can I ask the recruiters in my resume to put the reason why I am rejected?
Approximately how much travel t...
Tettstaden Birsay på Orknøyane. Ruinane av jarleplasset om lag midt i biletet. (Fotografi frå 2012) Utsikt mot Birsay og Brough of Brisay (fotografi frå 2009) Birsay er ein tettstad i eit sokn (parish) med same namn, nordvest på øya Mainland [Note 1] på Orknøyane, om lag 31 km frå Kirkwall. Staden er omtala fleire stader i Orknøyingasoga [1] , der han er kalla «Byrgesherad» (norrønt: Birgisherað ). Namnet skriv seg truleg frå elvenamnet Birgisá [2] . Innhaldsliste 1 Den gamle hovudstaden 2 Bispesetet 3 Jarlepalasset 4 Kjelder og utfyllande opplysningar 4.1 Notar 4.2 Fotnotar 4.3 Bakgrunnsstoff Den gamle hovudstaden | Hovudartikkelen for dette emnet er Torfinn Sigurdsson . Soknet er i dag i hovudsak ei jordbrukskommune men er mest kjend for dei mange kulturminna i området. Tettstaden Birsay blir gjerne omtala som «den gamle hovudstaden på Orknøyane» [3] , og ein viser d...
