Union internationale des associations d'alpinisme (UIAA, engelsk International Mountaineering and Climbing Federation, dvs «det internasjonale fjellklatrarforbundet») er ein paraplyorganisasjon som samlar over 88 fjellklatrarforbund frå 76 land. Norges Klatreforbund er medlem av UIAA.
UIAA har blant anna tatt på seg oppgåva å utarbeide strenge tryggleiksnormer for fjellsportutstyr, som klatretau, klatreseler, karabinarar og anna utrusting.
Innhaldsliste
1UIAA-skalaen
2UIAA sin toppdefinisjon
3Referansar
4Kjelde
5Bakgrunnsstoff
UIAA-skalaen |
UIAA-skalaen for gradering av klatreruter gjer det mogeleg å samanlikne ulike fjellruter mot kvarandre med tanke på kor vanskelege dei er å forsere. UIAA-skalaen brukar romartal eller (meir vanleg i Noreg) arabiske siffer og går frå 1 til 11 med stigande vanskelegsgrad med stigande tal, og bruk av pluss og minusteikn for fingradering, slik at til dømes 5÷ er ei lett rute av grad 5 og 5+ ei vanskeleg. Skalaen er open i øvre ende.
UIAA sin toppdefinisjon |
Ein kommisjon har definert 82 firetusenmeterstoppar i Alpane som dei reknar som eigentlege toppar[1] og har lage ei liste over 46 bi-toppar over 4000 meter som ikkje blir rekna som «fullverdige».
For fjelltoppar under 4 000 meters høgd fint det inga slik liste.
Referansar |
↑Die Viertausender der Alpen – Offizielles UIAA-Verzeichnis. I: UIAA-Bulletin. UIAA, nr. 145, mars 1994. (PDF; 633 kB)
Kjelde |
Denne artikkelen bygger på «Union Internationale des Associations d’Alpinisme» frå Wikipedia på tysk, den 1. januar 2012.
For det lutherske bispedømet, sjå Nidaros bispedøme. Nidaros erkebispedøme var eit katolsk erkebispedøme med sete i Nidaros. Det vart oppretta av kong Olav Kyrre mellom 1070 og 1080 som bispedøme. Bispedømet vart opphøgd til erkebispedøme i 1153. Erkebispedømet vart innstifta av pave Anastasius IV i 1154, og var i funksjon fram til reformasjonen i 1537. Erkebiskopen sitt hovudsete var Erkebispegarden, rett ved domkyrkja Nidarosdomen. Frå 1152 til 1154 var Nicholas Breakspear i Skandinavia som paveleg utsending, og organiserte opprettinga av erkesetet. Innhaldsliste 1 Utbreiing og jurisdiksjon 2 Overhyrdar 2.1 Lydbiskopar 3 Biskopar 3.1 Biskopar 3.2 Erkebiskopar Utbreiing og jurisdiksjon | Kart over den nordiske kyrkjeprovinsen (1153-1387) Erkebispedømet omfatta i tillegg til Noreg øyane i vest i Noregsveldet. Nidaros var eit metropolitanerkebispedøme med fylgjande underliggjande bispedøme suffraganar: Bj...
Do VLANs within a subnet need to have their own subnet for router on a stick?
What are the differences between the usage of 'it' and 'they'?
Dragon forelimb placement
How do we improve the relationship with a client software team that performs poorly and is becoming less collaborative?
What typically incentivizes a professor to change jobs to a lower ranking university?
How to write a macro that is braces sensitive?
Modeling an IPv4 Address
Writing rule stating superpower from different root cause is bad writing
Can I ask the recruiters in my resume to put the reason why I am rejected?
Approximately how much travel t...
Tettstaden Birsay på Orknøyane. Ruinane av jarleplasset om lag midt i biletet. (Fotografi frå 2012) Utsikt mot Birsay og Brough of Brisay (fotografi frå 2009) Birsay er ein tettstad i eit sokn (parish) med same namn, nordvest på øya Mainland [Note 1] på Orknøyane, om lag 31 km frå Kirkwall. Staden er omtala fleire stader i Orknøyingasoga [1] , der han er kalla «Byrgesherad» (norrønt: Birgisherað ). Namnet skriv seg truleg frå elvenamnet Birgisá [2] . Innhaldsliste 1 Den gamle hovudstaden 2 Bispesetet 3 Jarlepalasset 4 Kjelder og utfyllande opplysningar 4.1 Notar 4.2 Fotnotar 4.3 Bakgrunnsstoff Den gamle hovudstaden | Hovudartikkelen for dette emnet er Torfinn Sigurdsson . Soknet er i dag i hovudsak ei jordbrukskommune men er mest kjend for dei mange kulturminna i området. Tettstaden Birsay blir gjerne omtala som «den gamle hovudstaden på Orknøyane» [3] , og ein viser d...
