Mandarinspråk
- Sjå og mandarin (fleirtyding)
Mandarin (官話/官话 guānhuà) | ||
Klassifisering: | Sino-tibetanske språk Sinittisk | |
Bruk | ||
Mandarintalande i alt: | 955 millionar (2010)[1] | |
Språkkodar | ||
ISO 639-3: | cmn |
Mandarin er ei gruppe kinesiske dialektar tala i større delar av nordre og sørvestre Kina. Omgrepet byggjer på embetsmannsspråket brukt som standardspråk av kinesiske embetsmenn (kjend som «mandarinar» i Vesten) frå ulike geografiske område.
Med mandarin meiner ein vanlegvis standardkinesisk bruka i daglegtale, som byggjer på Beijing-målet.[2] Den lingvistiske definisjonen av mandarin inkluderer derimot eit stort tal nordkinesiske dialektar som seg imellom ofte er uforståelege. Denne definisjonen blir sjeldan brukt av innfødde talarar for å beskrive språkidentiteten sin, og enkelttalarar er ikkje alltid klar over den mykje breiare lingvistiske definisjonen. I staden brukar dei namnet på den dialekten dei sjølv reknar å ha tilhøyrsel til, til dømes sichuandialekten eller nordaustkinesisk. Det finst ikkje noko felles identitet som foreiner samtlege talarar av mandarindialektar, sjølv om kjensla av regional identitet ofte er svært sterk.
Kjelder |
↑ Nationalencyklopedin «Världens 100 största språk 2010»
↑ Mandarin: dialekt (2012, 13. mars), Store norske leksikon. Henta 6. oktober 2013.